Yüce Evimsin

Yüce gönlü, sevgisi, merhameti, vefası ile Kıymetli Varlığım’a


Geri çekilmeye karar verdiğim anda başladı, bambaşka hayat yolculuğum

Hakikat değişiverdi, bitmeden cümle

Bir tarih yaşanacak, kadim hatırlanacak, belki de destan oluverecekti


Sağlam bir kale, yüksekte bir kuleydi, içinde yaşadığımız

Erken gelen bir cennetin serilmeseydi, bahçesine, odalarına, köşelerine  

Neşeyle, kahkahalarla yaşanmasıydı, mutlulukla koşmaktı ordan oraya

Ölümsüz sevgi ile kenetlenmiş, bağlarını birbirine geçirmiş ruhlar olmuştuk birdenbire

Hayatın tadı, tuzu, sınırsız sevgiyle gözlerin parlaması, sevinçlerin patlamasıydı

İzlenebilen ama dokunulamayan, bilinen ama duyulamayan camdan kalemizde,

Sanki birbirimizin misafiri nezaketi ve zarafetinde


Yağmurlu günde, güneşli günde, ama hüzünlü ama iyi hissederek, tasayı da taşıyarak

En büyük ödülümüzse sohbetimiz olurdu, gözlerin buluşarak, seslerin çarpışarak bütünleştiği

Sefere çıktığında ellerim semada, gözlemekti yolunu, benden eksilmeden dönesin diye

Sapasardığın, sımsıkı ellerimden tutup, beni kendine çektiğin, o müthiş kavuşma anları

Ganimetim sendin, yaslandığım bir dağ misali, bir şenlik havasıydı rüzgarının dansı

Kudretin ve kuşandığın yeni kılıçlarınla, her seferinde artan hayranlığım


Mevsimler geçti, hava, bir karardı, bir aydınlandı, bir ılık, bir soğuk, bir puslu, bir sıcak

Şimdi üç ruh, tek bir kutsal kasede birleşti ve yaşıyor

Gücünü senden aldığı, gözleri kör edercesine parlayan ışığınla, kimsenin ulaşamadığı

Saklı notalarında bulduğum, kalbimdeki sevgisin,

Ömrüme kattığın, yeni bir ömürle destanımsın, Yüce Evimsin Sen.

Seninki

19 Mayıs 2020