Gizli Kalsın

Dostların buluşma yeriydi

Adı Gizli Kalsın’dı.

Sadece üşünen havalarda kabul ediyordu davetlilerini

Denizin kenarında, dalgaların olanca hızıyla çarptığı

Çok küçük bir yerdi, samimi ve sıcaktı

İnsanlar kaynaşsın diye özellikle daracık yapmışlardı

Nostalji esiyordu, özeldi, çoğu kimse bilmezdi

Bilenler, gidenler de konuşmazdı, sırlarıydı yaşayanların

Abes bir tasarımdı, çok basit bir yere girmiş gibi hissederken

Minicik bir buzdolabının içinden geçerek giriliyordu o sihirli buz dünyaya

Doğallık vardı, eğlenmek vardı, gülüsemek vardı

Kim gelmiş, ne giymiş, kim kimle konuşmuş yoktu

Müzik vardı, yine dinleniyordun, yine delleniyordun

Mahallendi, eskiden çocuklarla buluşup oynardın ya, onun gibi

Ruhu iyileştiren, içini saflaştıran, kendini özgürleştirdiğin bir yerdi

Ne kadın vardı, ne erkek, ne genç, ne yaşlı, sadece güzel ruhlu insanların olduğu

İyiliğin olduğu, herkesin kendini özel hissettiği bir yerdi

Bir ritüelin parçası, gitmek için tekrar can atılan, bir büyük dünyaydı

Ayşen Arıduru

Mayıs 2020