Ses karanlığı geçti, gün ışıdı ya da gün kayboluyordu belki de. İlk çığlıklar, ilk haykırış, ilk nefes, ilk mutluluk, ilk sevinç ya da ilk gülücük yaşanıyordu o an. Kalbin yolu bulunuyordu. Zihnin açıklığı başlıyordu. Gözler açılıyordu yaşama. Dilin zekası, ruhun en masum ve saf hali. Bilinmeyenden başlıyordu yaşamın yolculuğu. Bilinmezliğe doğru.. Tanrının asaletini görüyorduk. Bir … Okumaya devam et Sen Dünyanın En Büyük Mucizesisin